Au fil des rues de Vitry-le-François

Het arboretum zet het plantaardige erfgoed in de schijnwerpers, evenals 41 opmerkelijke bomen, die allemaal op een toegankelijke plattegrond in het midden van de tuin staan aangegeven. Met een QR-code krijgt u toegang tot een beschrijving van elke boom.

Gebouwd in 1568 en uitgebreid met een kapel in de 18e eeuw. De gevel bleef na de oorlog intact en werd gedemonteerd en vervolgens herbouwd in de tuin van het stadhuis. Tegenwoordig is het een openluchttheater waar voorstellingen in de open lucht worden gehouden.

Werk in Carrara-marmer, geschonken door de stad Parijs en gemaakt door Alphonse Terroir tijdens zijn verblijf in de Villa Medici in Rome van 1903 tot 1907. Het stelt de angst van Eva voor het mysterie van de bevalling voor, dat Adam haar niet kan uitleggen.

Dit 7 meter hoge bronzen werk van beeldhouwer Ernest Dagonet werd opgericht ter nagedachtenis aan de voormalige president die in 1894 werd vermoord. Op de hoofdschacht van de zuil is in een bas-reliëf te zien hoe troepen voor de presidentiële tribune paraderen, een herinnering aan de grote manoeuvres.

Voormalig klooster, gebouwd in 1624 door de religieuzen van de orde van de Recollecten, die in die tijd belast waren met de bestrijding van het protestantisme. Tijdens de Revolutie vestigde het stadhuis zich hier, na verbouwingen waardoor de kerk geleidelijk verdween. Het gebouw werd tijdens de laatste oorlog grotendeels verwoest, maar werd vervolgens herbouwd, grotendeels naar het voorbeeld van het oorspronkelijke ontwerp.

Overblijfsel van het versterkte Vitry, dat vroeger aan de as Parijs-Straatsburg lag, vlakbij een brug over een oude zijarm van de Marne. De poort, versierd met talrijke militaire emblemen en wapens, werd in 1939 weggehaald vanwege de dreigende invasie en pas in 1985 herbouwd op de huidige locatie, die veiliger werd geacht.

De poort dient als toegang tot de tuinen op het terrein van het klooster van de Minimes, dat rond 1610 werd gebouwd in het kader van de Contrareformatie. Als u deze tuin doorkruist, komt u in de oudste wijk van Vitry-le-François, waar zich de oude gevangenis bevindt, die zichtbaar is vanaf de straat, en talrijke vakwerkhuizen.

De oorspronkelijke markthal had een kastanjehouten frame en een vloer bedekt met kleine kasseien. Het stond op de monumentenlijst voordat het in 1940 door bombardementen werd verwoest. De huidige betonnen markthal werd op 13 september 1952 in gebruik genomen. In 2022 werd het gebouw gemoderniseerd met de installatie van grote ramen waardoor de ruimte kan worden afgesloten en een modernere uitstraling krijgt.

Op dit gedeeltelijk autovrije plein, dat vroeger werd gebruikt voor militaire oefeningen, staat een standbeeld van de Marne, ‘de godin’, die uitkijkt over een fontein in het midden. Ze symboliseert de Marne, waarnaar ze kijkt, en de traditionele activiteiten van de regio: de wijngaarden rond Vitry en het vervoer over de rivier. In de ene hand houdt ze een roeispaan vast en in de andere een tros druiven.

Deze kerk wordt beschouwd als een van de mooiste 17e-eeuwse kerken in Oost-Frankrijk. De bouw ervan duurde 269 jaar (1629-1898). Binnenin zorgt de uitzonderlijke helderheid voor een bijzondere sfeer dankzij de hoge ramen en de schelpvormige ramen boven de korfbooggewelven, die vrij zeldzaam zijn in Frankrijk.
De 13 kapellen bevatten prachtige altaarstukken uit de 17e en 18e eeuw, versierd met sculpturen en schilderijen. Het grote orgel uit de 18e eeuw staat sinds 1963 op de monumentenlijst en werd oorspronkelijk gebouwd voor de cisterciënzerabdij van Trois-Fontaines.

19e-eeuws bronzen beeld van Pierre Paul Royer-Collard, staatsman en academicus, geboren in Sompuis (51). Werk van de beroemde beeldhouwer Carlo Marochetti (standbeeld van Richard Leeuwenhart voor Westminster Abbey, buste van koningin Victoria...).

Op 3 augustus 1914 verklaart Duitsland Frankrijk de oorlog. Op 4 augustus vestigt de toekomstige maarschalk Joffre zijn hoofdkwartier in Vitry-le-François, in het jongenscollege, voordat hij voor de oprukkende Duitsers vlucht. Vitry wordt echter op 11 september door de Franse troepen heroverd vanwege de nabijheid van het front (op amper 60 km afstand). De locatie doet gedurende de hele oorlog dienst als veldhospitaal voor Franse en Duitse gewonden. In 1922 wordt Vitry door André Maginot persoonlijk onderscheiden met het Oorlogskruis 1914-1918.